Erev tov mensen

Vandaag een mooie en bijzondere dag gehad.Vanmorgen met mijn Duitse kamergenoot ontbeten, met nog een Duits echtpaar. Gezellig gezelschap

Het was niet zo vroeg, ik heb mijn gemiste nacht wat proberen in te halen. Eerst ben ik naar Hurva synagoge gewandeld. Deze synagoge is al een paar keer vernietigd. Ik heb de stoute schoenen aangedaan en ben het vrouwengedeelte binnen geweest. Heel bijzonder, ik zag de mannen niet omdat er zoveel vrouwen voor stonden, maar deze vrouwen maakten al genoeg indruk. (Kan iemand mij vertellen waarom ze nadat de Rabbi iets gezongen had ze allemaal even op hun tenen gingen staan???)

Daarna ben ik naar de Anna kerk gegaan (Bethesda). Rond een uur of 11 was ik daar en toen waren er veel groepen

Dat betekent dat ik niet kon zingen. Nou ik heb geduld en ben eerst eens door de opgravingen gewandeld. Daar waar het finalespel van de Pelgrimscode werd gehouden heb ik even naar het water gekeken. Daarna de kerk maar weer eens geprobeerd.

Toen die groep wegliep wilde ik wel even zingen, maar al snel waren er meer mensen en hield ik van schrik mijn mond. Maar om 12 uur ging Bethesda dicht - lees er kwamen geen groepen meer in - en had ik het rijk alleen.

Na een uur had ik genoeg gezongen en ben ik gaan kjiken of ik er nog uit kon komen

Dat was geen probleem, van binnen kon de deur wel open.

Toen snel naar het Austrian House en mijn spullen pakken. Toen richting de Jaffa straat gewandeld en gewacht op Judith. Samen zijn we met de bus naar Beit Jala gegaan. Daar staat Jemima, een tehuis voor gehandicapte kinderen. Ik mocht een cheque komen brengen van een echtpaar uit onze gemeente. Heel bijzonder en ze waren er ook heel blij mee.

Helemaal toen ik het verhaal te horen kreeg dat ze vorige week op het punt stonden om te stoppen omdat er geen geld meer was. De lonen liepen achter en leveransiers konden niet betaald worden. Maandag zou de knoop worden doorgehakt en de eerste mensen hun ontslag krijgen en besloten welke kinderen ergens anders naar toe zouden moeten, want zo kon het niet meer.

Na een gesprek met de autoriteiten daar, hebben ze zondag te horen gekregen dat ze ook van de autoriteiten een beetje gaan krijgen. Toen dat verlossende woord kwam, waren er mailtjes in Nederland binnengekomen van mensen die geld voor Jemima hadden gespaard en dat over gingen maken.

God had weer voorzien!

Na rondgelopen te hebben en de cheque aan de jongensgroep te hebben gegeven, heeft Judith mij weer bij de muur afgezet. Lopend deze keer erdoorheen en toen met de bus naar Yerushalayim.

Natuurlijk ben ik daarna nog even wezen kijken bij de Klaagmuur en daarna lekker gegeven bij mij om de hoek. En ook al ben je vele km van huis, er kwamen 4 Nederlanders achter mij zitten en nadat ik mijn bord leeg had, ben ik bij hen aangeschoven en een fijne avond gehad.

Nu mijn verhaaltje geschreven en geprobeerd de foto's te up-loaden maar helaas hij is zo traag dat hij steeds vastloopt. Jullie moeten geduld hebben daarmee

Nu ga ik nog even buiten zitten genieten op ons terrasvan Yerushalayim en dan weer mijn bed in.

Laila tov